Słowo Pasterza

W niedzielę poprzedzającą uroczystość Narodzenia Pańskiego słyszymy proroctwo Micheasza z VIII wieku przed Chrystusem, odnoszące się bezpośrednio do narodzin Mesjasza. Mamy w pamięci słynne proroctwo Izajasza, również z VIII wieku przed Chrystusem, zapowiadającego przyjście Mesjasza z pokolenia Dawida, narodzonego z Dziewicy, który nazwany będzie Emmanuelem – Bogiem z nami, Bogiem pośród nas. Prorok Micheasz dodaje do tego proroctwa ważny szczegół, a mianowicie objawia miejsce narodzenia Mesjasza, które znamy jako Betlejem. Izajasz prorokuje o „Pannie, która porodzi”, podobnie Micheasz używa stwierdzenia „o rodzącej, która ma porodzić”. W obu przypadkach proroctwo odnosimy do Najświętszej Maryi Panny, Matki Jezusa Chrystusa. Micheasz podkreśla ciągłość obietnic, jakie Bóg złożył królowi Dawidowi. Potwierdza, że Mesjasz będzie pochodził z rodu Dawida i narodzi się w małym miasteczku w pokoleniu Judy, w Betlejem, skąd pochodził ród Dawidowy. Proroctwo Izajasza i Micheasza odnośnie narodzin Mesjasza wypełniają się w Jezusie Chrystusie.

Przygotowując się do uroczystości Narodzenia Pańskiego w sposób szczególny rozważamy tajemnicę Wcielenia Syna Bożego. Chrystus został zrodzony, a nie stworzony. Bóg nieśmiertelny przyjmuje ludzkie ciało. Tajemnica Wcielenia kieruje nasze myśli również na tajemnicę życia człowieka. Często świat próbuje zanegować godność życia ludzkiego od samego poczęcia. W tym czasie bezpośredniego przygotowania do narodzenia Chrystusa prosimy Boga, abyśmy zachowali nienaruszoną wiarę w tajemnicę Wcielenia i w tym kluczu pojmowali sens życia człowieka jako daru Boga od momentu jego poczęcia.